کد خبر: ۹۴۱۹
۲۱ خرداد ۱۴۰۳ - ۱۱:۰۰

شاید به خاطر هوافضا مجبور به مهاجرت شوم

هلنا فاضلی، مقام اول منطقه‌ای مسابقات پژوهش‌سرا‌ها را کسب کرده است. او می‌گوید: من عاشق تحصیل در رشته مهندسی هوا فضا‌ هستم اما متأسفانه امکان تحصیل در این رشته برای مهاجران افغانستانی وجود ندارد.

هلنا فاضلی، دانش‌آموز سال یازدهم، از مهاجران افغانستانی ساکن محله ثامن و دانش‌آموز مدرسه مقتدری‌طوسی است. او از کودکی به کار‌های پژوهشی و شرکت در آزمون‌های مختلف سنجش علاقه داشته و سال گذشته این فرصت را پیدا کرده است تا به‌صورت جدی و حرفه‌ای در جشنواره پژوهش‌سرا‌های کشور شرکت کند.

این جشنواره علمی‌پژوهشی با هدف گسترش فرهنگ تحقیق و پژوهش و شکوفایی استعداد‌های دانش‌آموزی کشور برگزار می‌شود و هلنا همراه دوست صمیمی‌اش، فریبا نوروزی، در مسابقات منطقه‌ای گرایش فیزیک چهارمین دوره این جشنواره شرکت کرده و توانسته‌اند مقام اول منطقه را کسب کنند.

- قبل از هر‌چیز توضیح می‌دهی که مسابقات علمی پژوهش‌سرا‌ها چگونه است؟
این مسابقه از‌طرف آموزش‌وپرورش و در چند سطح منطقه‌ای، استانی و کشوری برگزار می‌شود و دانش‌آموزان می‌توانند گرایش موردنظر خود را انتخاب کنند. سال گذشته همراه دوستم در گرایش فیزیک حضور داشتیم و به‌جز آزمایشگاه به سؤالات بخش نظری هم پاسخ دادیم. متأسفانه به‌دلیل کمبود امکانات و نداشتن تعدادی از وسایل آزمایشگاه نتوانستیم در سطح استانی امتیاز موردنظر را کسب کنیم و به مرحله کشوری راه پیدا کنیم. امسال بیشتر تلاش می‌کنیم. البته به‌جای فیزیک، گرایش زمین‌شناسی را انتخاب کرده‌ایم که مسابقاتش در تابستان برگزار می‌شود.

- به‌جز شما دانش‌آموزان دیگری هم از محدوده گلشهر در این مسابقات حضور دارند؟
نه، فقط ما هستیم.

- چرا سایر دانش‌آموزان اینجا در این مسابقات حاضر نمی‌شوند؟
بیشتر به‌دلیل نداشتن اعتمادبه‌نفس است. خیلی از بچه‌ها به‌دلیل کمبود‌هایی که مدرسه دارد، در این مسابقات شرکت نمی‌کنند. اکثرشان فکر می‌کنند مدرسه‌های دیگر امکانات زیادی دارند و از همین‌جا کار را رها می‌کنند. اما باید اراده و انگیزه داشته باشند. دانش‌آموزان اینجا معتقدند سایر بچه‌ها از لحاظ تحصیلی در موقعیت بهتری هستند و همین باعث می‌شود تمایلی به شرکت در این مسابقات نداشته باشند. البته موفقیت ما باعث شد امسال تعداد شرکت‌کنندگان این مسابقات در مدرسه ما بیشتر شود.

- آیا پیش از این مسابقات، در مسابقه پژوهشی دیگری هم شرکت کرده بودید؟
بله، اوایل سال گذشته، مؤسسه بین‌المللی «کمک به دنیا» یک مسابقه پژوهشی با نام آزمایشگاه برگزار کرد. این مؤسسه معمولا این مسابقات را در مناطق محروم و حاشیه شهر برگزار می‌کند تا به مدارس و دانش‌آموزان کمک کند. ما در این مسابقه، رتبه دوم را به دست آوردیم که خودش انگیزه‌بخش بود و ما را ترغیب کرد که در مسابقات منطقه‌ای پژوهش‌سرا هم شرکت کنیم.

- در آن مسابقات در کدام گرایش‌ها حضور داشتید؟
آن مسابقات هم، تیمی بود و من با دوستم، فریبا نوروزی، در چهار گرایش حضور داشتیم که شامل آزمایشگاه شیمی، فیزیک، زمین‌شناسی و زیست می‌شد. آزمون‌ها به این صورت بود که باید وسایل مناسب برای آزمایش موردنظر را انتخاب می‌کردیم و گزارش کار آن را هم می‌نوشتیم. در‌نهایت هم توانستیم رتبه دوم را کسب کنیم.

- برنامه‌ات برای آینده چیست؟
یکی از علاقه‌های اصلی من، تحصیل در رشته مهندسی هوا فضا‌ست که متأسفانه امکان تحصیل در این رشته برای مهاجران افغانستانی در ایران وجود ندارد. احتمال دارد برای تحقق این خواسته تصمیم به مهاجرت بگیرم و به کشور سومی بروم. می‌خواهم در آینده در همین زمینه فعالیت داشته باشم و کار کنم.

- نظرت درباره محله‌ات چیست؟
محله ما آرام است، اما متأسفانه کتابخانه ندارد و باید به محله امیرالمؤمنین (ع) در انتهای بولوار شهید‌آوینی برویم که خیلی دور است. خیابان‌های محله هم پیاده‌رو مناسب ندارد و باید بازسازی شود. در کل مسیر رفت‌وآمد دانش‌آموزان اینجا امن نیست.

* این گزارش دوشنبه ۲۱ خردادماه ۱۴۰۳ در شماره ۵۸۱ شهرآرامحله منطقه ۵ و ۶ چاپ شده است.

ارسال نظر
آوا و نمــــــای شهر
03:44